बाख्रो चर्ने बन छैन , बोल्न पनि मन छैन !

– इश्वर देवकोटा

गाइ चराउने चउर
बाख्रो चर्ने बन छैन
बोल्न पनि मन छैन !!

तामे ताउलो काँ पर्यो
कुँडो पानी घोल्नुछ
क्यै न क्यै त बोल्नुछ !!


तागत छैन गल्या छ
भित्र भित्रै जल्या छ
मनमा आगो बल्याछ !!

अलि अघि सरेर
ज्यानमा जोश भरेर
गाऊ गमक्क परेर !!

ढुङ्गोलाई दुध तुर्क्याउछौ
कहिले चाहिं घुर्क्याउँछौ
आज फेरी फुर्क्याउँछौ !!

लौन मलाई सिध्या’ हो ?
तिम्रो आरोप मिथ्या हो
मेरो मनै रित्या’ हो

डढ्यो मकै भुटेको
बिर्स्या छैन दुखेको
सपनीमा कुटेको !!

नामले साथ द्यो भनेर
माग्छौ भजन गनेर
कति गाउँ त कनेर ?

दिनमा सुर्य छउन्जेल
रातमा चन्द्र रहुन्जेल
तनमा प्राण बहुन्जेल !!

कम्पुटरमा बेट्री गो !
च्याटको लईन रेट्टी गो
बरु पाँच रूप्पे भेटी भो !

सिसाकलम चुच्चो भो
समय नि छुच्चो भो
कति सारै लुच्चो हो !!

आफ्नो भाको सान झर्यो
मैले हार्या भान् पर्यो
मोबाइल तिर ज्यान सर्यो

शत्रु लाग्छन यस्तै
सोचे कतै व्यस्तै हो
के गर्ने त त्यस्तै हो !!

मोबाइल ले घात गर्छ
युनिकोडले लात मार्छ
म कसरी बात मार्छ !!

टल्क्यो ऐना सिसाको
मन किन चिसा भो
छैन आफु रिसाको !!